Dünyaya geldiğimiz andan itibaren başlıyor hayat mücadelemiz. Zaman çarkı dönüyor ve bizde o çarkın içinde tabi koşturup duruyoruz..
Büyümeye yetişmek, okula yetişmek, derslere, sınavlara yetişmek, mezun olup iş görüşmelerine yetişmek (ki şuan da bir iş bulup çalışan şanlı sayılıyor) .. şanslıysak işe yetişmek...Hep bir koşturma hali yani hayatımız..
Zaman içinde gelişen zevklerimiz, hobilerimiz, hayallerimizde kendilerine yer bulabildikleri sürece hayatımıza dahil olabiliyorlar! Ne zaman son bulacağı belli olmayan yaşantımız mecburi görevlerimizi yerine getirmeye çalışırken tükenip gidiyor özetle.
Yoğun geçen eğitim hayatı, üzerine iş buldum çalıştım hadi daha iyisini buldum oraya geçtim, hadi kendimi kanıtlamalıyım çok çalışayım derken birde aklım fikrim uçtu aşık oldum iyimi:)) Eee her genç kızın başına geldiği gibi birde evlilik telaşı sardı full kapasite koşturan hayatımı...
Hayatında bir fincan alıp çeyiz olarak kenara koymamış ben kısa sürede çeyiz hazırladım yine maratondan hallice bir tempoda. Ve tabi düğün telaşı ev, eşya, düğün organizasyonu...Mutlu mesut kurduk yuvamızı:) Bitti mi?
Tabi ki hayır:)
Türkiye de yaşıyorsanız hayatınızın dönemleri var siz isteseniz de istemeseniz de çevreniz size bu süreçleri hatırlatır:)) Evlenen her çift artık anne baba olmalıdır!
Şaka bir yana hayatımın en doğru kararı oğlum! İyi ki dünyaya geldi ve bana anne olmayı öğretti hala da öğreniyorum ve biliyorum daha yolum çok uzun...
Neyse konudan saptık ama bu detaylar önemliydi...
Yep yeni sıfatlarım vardı artık benim evlat, kardeş, arkadaş yada dostun yanında artık bir eş ve anneydim! Hemde çalışan bir anne..
Arada durmak gerektiğini işte tamda bu noktada anladım... Artık en büyük hayalim yataktan sakince ve esneye esneye kalmak oldu! Günlük yaşantımı ben değil her sabah kurulan bir robot yaşıyor gibi hızlıca fırla keremle ilgilen, vakit bulursan duş al, hazırlan evden çık işe git akşam zamanında çıkabilmek için nefes almadan işlerini bitirmeye çalış, akşam eve dön keremle yemek ye hızlıca mutfağı topla çünkü keremin uyku saati gelmeden oyun oynamalı onunla vakit geçirmelisin,sonra onu uyut, evi topla, ütün vs varsa yap, yoğurdunu mayala... sonra zaten uyuklamaya başla gece uyan keremi emzir uyut tekrar yat... sabah mı oldu hadi bakalım baştan...
Hafta sonu mu? çalışan bir annenin hafta sonu çocuğundan başka yapacak ne işi olabilir ki kendine ait!!
Düşünüyorum da çok ama çookk uzun zamandır durmadım ben! En son atom tedavisi aldığım zaman dinlendirdim kendimi oda mecburen yani 1 ay odadan çıkmam bile yasaktı yaydığım radyasyondan dolayı:)))) Allah tekrar göstermesin ve öyle bir mola verdirmesin ama benim bir molaya ihtiyacım var.
Hiçbir şey düşünmeden, koşturmadan sakince yaşanacak bir zaman dilimi istiyorum! Çok mu?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder